Bunkers in Maarssen en Oud Zuilen​

 

​De Nederlandse groepsschuilplaatsen, onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, waren bedoeld als onderkomen bij beschietingen en bombardementen, als de loopgraven tussen de schuilplaatsen niet genoeg dekking boden. Het principe was gebaseerd op de strijdwijze in de Eerste Wereldoorlog. De groepsschuilplaatsen werden gebouwd in 1940. Een aantal waren nog niet voltooid bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Deze zijn later ook niet meer afgebouwd. Deze personele bunkers werden door de Duitsers “Pyramides” genoemd, vanwege de vorm van de bunker.

Bij de versterking van de Vesting Holland in 1939 en 1940 zijn, met name in het oostfront (de voormalige Nieuwe Hollandse Waterlinie) en in het Zuidfront aan de Nieuwe Merwede en het Hollandse, zo’n 570 groepsschuilplaatsen gebouwd. De meeste daarvan, ook onafgebouwde, zijn nog aanwezig, zij het meestal zonder deuren, andere onderdelen of uitrustingsstukken. Velen hebben inmiddels een monumentenstatus.

Een uniek dubbel exemplaar bevindt zich aan de Machinekade in Maarssen. Daar is door de inklinking van de bodem de zware fundering met heipalen goed te zien.